promieniowanie całkowite
Encyklopedia PWN
fizyk duński.
fiz. jedno z podstawowych praw fizyki: całkowita energia dowolnego izolowanego (tj. nie oddziałującego z otoczeniem) układu fizycznego ma wartość stałą;
hipotetyczna gęstość energii próżni we Wszechświecie nie związana z obecnością materii i promieniowania.
rozbłyski gamma, błyski gamma,
krótkotrwałe — z reguły trwające nie dłużej niż kilkadziesiąt s. — błyski promieniowania gamma, rejestrowane średnio raz na dobę z różnych kierunków nieba;
atom
fiz. najmniejsza cząstka pierwiastka chemicznego, posiadająca jeszcze właściwości tego pierwiastka, określoną masę oraz specyficzne właściwości fizyczne.
[gr. átomos ‘niepodzielny’],